Ręcznie karmiona papuga czy dzika? Różnice
Decydując się na adopcję papugi zastanawiamy się jaka będzie dla nas najodpowiedniejsza. Istnieje wiele mitów w Internecie na temat adopcji lub zakupu papugi ręcznie karmionej i dzikiej. Ten artykuł ma na celu rozwiania mitów w tym temacie.
Papuga ręcznie karmiona a kompetencje hodowcy
Wiele źródeł internetowych mówi o tym, że wykarmiona papuga przez człowieka jest dużo lepszym wyborem. Takie papugi wykluwają się w inkubatorach, z dala od rodziców. Na pewno do plusów takiego rozwiązania należy to, że nie czują one żadnej obawy przed człowiekiem. Dzikie papugi natomiast są w do człowieka nieufne. Decydując się na ręcznie wykarmioną papużkę należy zwrócić uwagę na jej ogólny stan, zwłaszcza zdrowia psychicznego. Ręczne karmienie wymaga dużej wiedzy w tym temacie, dlatego nie należy nabywać papugi od hodowcy, który się na tym nie zna. Może się to przełożyć nad zdrowie psychiczne papugi.
Proces prawidłowego karmienia
Do prawidłowego wykarmienia małego pisklaka wymagane jest przede wszystkim duże doświadczenie, specjalistyczny sprzęt jak i odpowiednia mieszanka pokarmowa. Problem pojawia się już na etapie skomponowania mieszanki pokarmowej, gdyż jest ona dość droga. Nieuczciwi hodowcy nieraz zastępują je własnymi mieszankami, co się przekłada na ogólny stan papugi karmionej tanimi zamiennikami. Prawidłowa mieszanka powinna zawierać wszystkie składniki mineralne, które są wymagane do prawidłowego rozwoju ptaka. Papugi karmione zamiennikami nieraz posiadają wady rozwojowe, takie jak krzywica i spadkiem odporności, co można zauważyć w ich dorosłym życiu.
Decydując się na adopcję lub zakup papugi ręcznie karmionej powinniśmy mieć pewność, że zostały zapewnione wszystkie warunki do prawidłowego rozwoju. Często można spotkać hodowców, którzy starają się zatuszować potencjalne wady rozwojowe papug. Takie wady zwykle występują, kiedy papużka wchodzi w okres dojrzewania, czyli po ok. 6 miesiącach.
Papuga dzika i jej proces oswajania
Oswojenie dzikiej papugi wbrew pozorom może nie być takie łatwe, jak się wydaje. Możliwe jest to jedynie adoptując młodą papużkę. Im papuga starsza, tym gorzej jest tego dokonać. Sam proces oswajania papugi zaczyna się od zdobycia zaufania do swojego opiekuna. Jak dobrze wiemy w ludzkiej naturze budując zaufanie z drugim człowiekiem tworzymy pewnego rodzaju więź, podobnie jest w papugami. Zaufanie jest silnym fundamentem oswajania dzikiej papugi. Papugi to mądre stworzenia, które na pewno zapamiętają jak traktuje je opiekun. Papuga może być nie tylko zwierzakiem domowym, ale z czasem trwałymi członkami rodziny. Papuga może uwielbiać swojego opiekuna, ale także go znienawidzić.
Zapewnienie dobrych warunków w domu
Zanim zdecydujesz się na papugę należy jej zapewnić odpowiednie warunki. Zadbaj o to, żeby klatka była przestronna. Zbyt mała klatka będzie źle działać na psychikę ptaka. Idealna klatka to taka, gdzie papużka będzie w stanie swobodnie rozłożyć skrzydła. W zależności od gatunku wymiary mogą być inne. Zadbaj o to, żeby żerdzie były wykonane z naturalnego drewna. Plastikowe żerdzie powodują odciski u papużek, co może się przełożyć na ich paskudny nastrój. Zabawki powinny być bezpieczne, dlatego warto zrezygnować z dzwonków i lusterek. W pobliżu klatki też nie powinno być roślin, ponieważ niektóre z nich są toksyczne dla papug.
Zapewniając odpowiedni dobrostan dla papugi zyskujemy nie tylko zwierzę domowe, ale także towarzysza życia na lata. Zanim zdecydujesz się na zakup lub adopcję papugi warto się zastanowić jakie stanowisko będzie dla nich odpowiednie, zaopatrzyć się w odpowiednią karmę i dbać o ich higienę. Zaniedbanie czystości w obrębie klatki skutkować będzie tym, że papugi zaczną chorować. Dobrostan papugi powinien być tutaj najważniejszą kwestią.